In het Gemeentehuis van Benidorm werd in 1993 de eerste eeuw van het toerisme in de stad herdacht, gebaseerd op een toeristische fólder "Baños de la Virgen del Sufragio" (baden van de Virgen del Sufragio) die in 1893 gepubliceerd werd. Dat is de vroegst bekende toeristische folder van Benidorm en er staat bovendien een van de eerste "transfers" van de geschiedenis van het toerisme in, die plaatvond vanaf Alicante door middel van de "tren botijo" (boemeltreintje) waarmee de eerste bezoekers vanuit Madrid en Alcoy aankwamen.
In de 19de eeuw werd in Benidorm het Hostal la Mayora (1865) opgericht. De eerste toeristische referenties naar Benidorm verschenen in het boek van Christian August Fischer ‘Gemalde von Valencia’ dat in 1803 gepubliceerd werd en gebaseerd was op zijn verblijf in Valencia in 1798. In het boek wordt de kunst van de almadraba (tonijnvisserij) omschreven en wordt Benidorm aangeprezen als ideale bestemming voor liefhebbers van het vissen op tonijn of sardines.
In 1852 wordt Benidorm in de Nieuwe Gids voor de Badgast in Spanje door Don Aureliano Maestre de San Juan omschreven als een van de mooiste plaatsen van de kust van Alicante en in 1853 verschijnt Benidorm wederom in de Verhandeling van Minerale Bronnen in Spanje die gewijd is aan het in opkomst zijnde gezondheidstoerisme van de Baden van Busot.
Dankzij een verbetering van de infrastructuur van de wegen kon een begin worden gemaakt met een nieuwe economische activiteit: het toerisme. In de tweede helft van de 19de eeuw werd het Kuuroord Virgen del Sufragio voor het publiek geopend, met als doel reizigers te herbergen uit Alcoy, Madrid en andere plaatsen in Spanje die naar Benidorm kwamen om in zee te baden.
De aanleg van de nieuwe weg Silla-Alicante en het feit dat Alicante per spoor vanuit Madrid te bereiken is, is gunstig geweest voor de toeristische activiteit. In 1914 werd de smalspoorlijn – de bekende Trenet de la Marina - in gebruik genomen, die Alicante met Altea en bijgevolg met Benidorm verbindt.
In de jaren vijftig hebben twee belangrijke gebeurtenissen ervoor gezorgd dat Benidorm zich definitief op het toerisme ging richten. Enerzijds stopte de Almadraba van de Racó de l’Oix in 1952 definitief met haar activiteiten als gevolg van de slechte vangst, waardoor vele families die afhankelijk waren van de visserij in de problemen kwamen. Anderzijds keurde de gemeente in 1956 het bestemmingsplan goed, met de bedoeling om een stad te bouwen met het oog op recreatief toerisme, volgens een goed uitgedacht stratenplan en ruime lanen die de natuurlijke configuratie van de stranden volgen.
Met het Bestemmingsplan uit 1956 werden de lijnen van Benidorm geschetst zoals die er vandaag de dag uit zien. Het betrof een horizontale aanpak, gebaseerd op een klassiekere lijn van lage gebouwen, zoals appartementen, chalets en hotels die vanaf dat moment tot de eerste jaren van de jaren zestig gebouwd zouden worden.
De drijvende kracht achter het Bestemmingsplan van 1956 was burgemeester Pedro Zaragoza i Orts, die door vele experts in toerisme beschouwd wordt als visionair, vanwege het project dat hij voor de stad ontwierp. Bovendien was hij de eerste burgemeester van Spanje die het gebruik van de bikini tolereerde en gedurende zijn 17-jarige ambtstermijn stelde hij een authentiek promotieplan in werking om het toeristische imago van Benidorm, door middel van het emblematische Festival de la Canción (songfestival) in de rest van de wereld bekend te maken.
Het Festival van Benidorm en de Geschiedenis daarvan
De internationaal succesvolste en bekendste Spaanse zanger, Julio Iglesias, won het festival in 1968 en was hét imago van de jaren 1969, 1973 en 1975. Verder werd het festival afgesloten door het Dúo Dinámico in 1962. Zij kwamen in 1981 terug en in 1977 ontvingen zij de zo gewenste "Sirenita de Benidorm" met het lied "Aléjate".
Het succes van het festival was zo overstelpend dat er zelfs een speelfilm van werd uitgebracht, met de titel "Festival de Benidorm" met Conchita Velasco, Carmen de Lirio en Manolo Gómez Bur. Sindsdien is Benidorm het decor geweest van meer dan 300 films. De eerste die in Benidorm werd opgenomen heet «Alba de América» uit 1951. Een speciale vermelding verdient een van de beroemdste Spaanse films: «Huevos de oro» van Bigas Luna uit 1993 met in de hoofdrollen Maribel Verdú en Oscarwinnaar Javier Bardem.
Aan het eind van de jaren vijftig waren we tevens aanwezig bij de “gemotoriseerde” revolutie van de SEAT 600, die samenviel met een nieuw paradigma op het gebied van cultuur en costumbrisme. In dit geval werd dat geïntroduceerd door Franse meisjes die zich niet hielden aan de morele voorschriften van die tijd, maar tweedelige badpakken droegen, genaamd bikini, als eerbetoon aan de nucleaire oefeningen die Franse regering toentertijd uitvoerde in de Stille Oceaan, op het gelijknamige atol.
Ondanks de sociaal-culturele terughoudendheid voor wat betreft deze kledij, verbreidde het gebruik ervan zich langzamerhand onder de vrouwelijke badgasten, die eraan bijdroegen dat de gewoontes minder strikt gehanteerd werden. Er ontstond een trouwe clientèle die in plaats van in een hotel te overnachten, eigenaars werden van appartementen of chalets.
In de tweede helft van de jaren zestig begonnen in Benidorm de eerste Britse touroperators te werken, die groepen toeristen naar de stad brachten via de luchthaven van Manises. Door gunstige prijzen te hanteren en profijt te trekken uit het goede klimaat het hele jaar door, werd daarmee de eerste poging ondernomen om de toeristische activiteit te onttrekken aan seizoensgebondenheid.
In maart 1970 begonnen de touroperators te werken met chartervluchten via de recentelijk in gebruik genomen luchthaven van El Altet. Vanwege de grote vraag naar hotelkamers werden er tussen 1971 en 1973 in een rap tempo veel hotels gebouwd. Tijdens die jaren bereikte Benidorm de top van de verticale ontwikkeling en de meeste wolkenkrabbers die in recordtempo oprezen waren gigantische hotels, die ook wel "hotelfabrieken" worden genoemd.
Tegenwoordig is de bezetting van hotels in Benidorm nog steeds uitstekend, zowel in de zomer als in de winter, dankzij het toerisme van senioren.
Via deze korte reis door de geschiedenis van de toeristische ontwikkeling van Benidorm kunnen we stellen dat de eigenschappen zon en strand nog steeds het belangrijkste product van Benidorm vormen. Er wordt echter ook ingezet op gamification en diversificatie van het toeristische product, waarbij het aanbod wordt aangevuld (met themaparken, golf, gezondheid en schoonheid, watersporten, toerisme van congressen en incentives…). Ook worden er voortdurend inspanningen geleverd om het aanbod te vernieuwen en constant af te stemmen op nieuwe vereisten van de vraag, dit alles met als doel de competitiviteit als onbetwiste leider op de nationale en internationale toeristische markt te behouden.